
Ekincik Köyü’nde Tekstil Atölyesi: Aile İşletmesi Başarı Hikayesi
Yaklaşık 400 nüfuslu Ekincik köyünün muhtarı ve aynı zamanda tekstil atölyesinin sahibi olan 68 yaşındaki Recep Uğraşmış, 2016 yılında çocuklarının isteği üzerine evinin alt katındaki garajı kapatarak bir tekstil atölyesi kurmaya karar verdi. Başlangıçta sadece aile fertlerinin çalışabileceği küçük bir atölye olarak kurulan bu işletme, zamanla büyüyerek köyün ekonomik yapısına önemli katkılarda bulunmaya başladı.
Recep Uğraşmış, AA muhabirine yaptığı açıklamada, çocuklarının askerden döndükten sonra Tosya ilçesindeki bir tekstil fabrikasında çalışmaya başladıklarını belirtti. Çocuklarının kendi işlerini kurma arzusunu dile getirmesi üzerine, “Kendi işimizi kuralım artık” dediklerinde evin altında bulunan garajı atölyeye dönüştürdüğünü ifade etti. İlk başta birkaç makine ile ailece çalışmaya başladıklarını kaydeden Uğraşmış, “Şu anda 30 kişi köyden, 20 kişi de diğer köylerden çalışıyor.” dedi.
Devlet destekleriyle fabrikayı daha da büyütmeyi planladıklarını vurgulayan Uğraşmış, “Burada çalışanlar kendi köylerinde ekmeğini kazanıyor. Bugüne kadar devletimizden hiçbir destek almadık. Devletimizin desteği ile daha da büyümeyi istiyoruz.” şeklinde konuştu.
İstihdam ve Ekonomik Katkılar
Fabrikanın müdürü olan ve babasıyla aynı ismi taşıyan Recep Uğraşmış, askerden döndükten sonra tekstil sektöründe çalışmaya başladığını belirtti. İşi öğrendikten sonra babasına atölye açmayı teklif ettiğini anlatan Uğraşmış, “Başlangıçta 5-10 kişilik bir ekip oluşturmayı düşünmüştük. Kendi evimizi geçindirmek için ailecek çalışacaktık. Ancak birkaç ay içinde iş talebi artmaya başladı. Bu talep doğrultusunda evimizin altını atölyeye dönüştürdük ve büyüttük.” ifadelerini kullandı.
İş hacminin artmasıyla birlikte istihdamı 50 kişiye çıkardıklarını kaydeden Uğraşmış, “Köyde kimse işsizlik çekmiyor. Çalışanların sigortaları ve maaşları eksiksiz bir şekilde ödeniyor. Tosya’dan gelen çalışanlarımız da mevcut. Kadın çalışan sayımız 40, erkek çalışan sayımız ise 10. Bu sayıyı artırmayı hedefliyoruz ve devletimizden destek bekliyoruz.” dedi.
Üretim Süreci ve Gelecek Hedefleri
Uğraşmış, geçmişte penye üretimi yaptıklarını ve 3-4 yıl içinde yaklaşık 1 milyon penye ürettiklerini belirtti. Son iki yıldır çanta üretimi yapmaya başladıklarını dile getirerek, “Şu anda yıllık yaklaşık 300 bin okul çantası üretiyoruz.” diye ekledi.
Köydeki Çalışanların Perspektifi
Atölyede çalışanlardan Aysel Çataloğlu, 2019 yılından beri tekstil atölyesinde çalıştığını vurgulayarak, “Köyümüzde böyle bir iş yeri olması bizim için büyük bir avantaj. Hem işimizi yapıyoruz hem de çocuklarımıza bakabiliyoruz. Şehirde olsam böyle bir yerde çalışamazdım. Eskiden sadece yaz aylarında tarlada çalışıyorduk, kışın boştaydık. Eşime maddi açıdan yardımcı oluyorum, artık maddi kaygımız yok. Sigortamız, yemeğimiz her şeyimiz var. Hem baba toprağından ayrılmadık hem de kendi ekmeğimizi kazanıyoruz.” dedi.
Diğer bir çalışan olan Fatih Ekici ise daha önce İstanbul’da elektrik işi yaptığını belirterek, “İstanbul’da kira ve yol masrafları vardı. İşe giderken 2 saat, gelirken de 2 saat yolda zaman harcıyordum. Burada kazandığımız para tamamen cebimizde kalıyor. Bu yüzden köyüme döndüm. Burada iş yerim ile evimin arası sadece 1 dakika.” şeklinde konuştu.