Araştırmacılar, 1990-2019 dönemini kapsayan Küresel Hastalık Yükü ve Risk Faktörleri Çalışması’ndan elde edilen 65 yaş üstü kişilere ait verileri kullanarak önemli bulgular elde etmişlerdir.
Veriler yaş, cinsiyet ve sosyo-demografik durum göstergelerine göre küresel, bölgesel ve ulusal düzeylerde detaylı bir şekilde analiz edilmiştir.
Sonuçlar:
- Muhtemelen tedavi ve bakımdaki gelişmeler nedeniyle tip 1 diyabetli bireylerin yaşam süresi artmaktadır. Özellikle, 65 yaş üstü tip 1 diyabetli bireylerin oranı 1990’da 100 bin nüfus başına 400 iken 2019’da 514’e yükselerek %28 artmıştır.
- Her yaş grubunda, özellikle erkekler arasında, tip 1 diyabetli birey sayısında üç kat artış gözlemlenmiştir.
- 1990 yılında 100 bin nüfusa düşen 4,74 ölüm oranı, 2019 yılında 3,54’e gerileyerek %25 azalmıştır. Ölüm oranları özellikle kadınlar ve 79 yaş altı bireyler arasında belirgin bir şekilde azalmıştır.
- Yüksek gelirli ülkelerde diyabet kaynaklı ölüm oranları düşük ve orta gelirli ülkelere göre 13 kat daha hızlı azalırken, küresel çapta diyabet bakımında önemli eşitsizlikler olduğu görülmüştür.
Araştırmacılar, verilerin büyük ölçüde modellemeye dayandığını ve farklı sağlık bilgi sistemleri ve raporlama yöntemlerinin sonuçların doğruluğunu etkileyebileceğini belirtmektedir.
