Jüri başkanı ve üyeleri, bu yılki Cannes Film Festivali’nde en kötü film palmiyesini vermek zorunda kalmayacakları için şanslı olduklarını düşünüyor olmalılar. Ancak 1979’dan bu yana her yıl izlenen festivalde bu denli büyük bir hayal kırıklığı yaşandığı hatırlanmıyor. Beklentilerin yüksek olması, fısıltıların çıtayı daha da yukarılara taşıması ve iki usta yönetmene yönelik büyük saygı ve beğeni, şaşkınlığı artırdı, hayal kırıklığını ikiye katladı ve bir noktada öfkeyi yoğunlaştırdı.
İki Usta Yönetmen: Coppola ve Lanthimos
Francis Ford Coppola gibi büyük bir sinema dehasına ve Yorgos Lanthimos gibi düş gücü olağanüstü bir yaratıcıya, “Megalopolis” ve “Kinds of Kindness” filmlerinin yarışma dışı gösterilmesi düşünülebilirdi. Ancak dünya sinema basınının çoğunluğu yanıldığını düşünüp olumlu ve yapıcı olmaya çalışmak önemli. Belki de Coppola ve Lanthimos, dünyanın geldiği kritik noktaya dikkat çekmek ve alarm zillerini çalmak istemişlerdir.
Eleştiriler ve Yorumlar
Coppola’nın Antik Roma tarihini anımsatan ve Lanthimos’un hayvanları insanlardan daha fazla sevdiğini gösteren filmleri, eleştirmenler tarafından farklı yorumlar aldı. Oyunculuk performanslarına rağmen, bu yılki Cannes Film Festivali’nin beklentileri karşılamadığı görüşü ön plandaydı.
