Bu ilginç plan başarılı olmasa bile, cihazımız teorik olarak genetik kodumuzu bilinçli bir üçüncü tarafa sunma yeteneğine sahip. Bu sunumun gerçekleşmesi, milyarlarca yıl sürebilir. En dayanıklı veri depolama ortamı standardı, on yılı aşkın süredir kristal formundadır.
EN DAYANIKLI DİJİTAL DEPOLAMA ORTAMI REKORU VAR
Popüler Science Türkçe’nin haberine göre, bu yenilikçi cihaz, Southampton Üniversitesi’nde çalışan Optoelektronik Profesörü Peter Kazanski’nin liderliğindeki bir araştırma ekibi tarafından 2014 yılında geliştirilmiştir. Bu nano yapılı cam disk, 360 terabayt veri depolama kapasitesine sahip ve oda sıcaklığında 300 kentilyon yıl boyunca istikrarını koruyabiliyor. Ancak, 190 derece Celsius’a kadar ısıtıldığında ömrü yalnızca 13,8 milyar yıla iniyor (bu, evrenin mevcut yaşına eşdeğer). Bu cihaz, daha yüksek ve daha düşük sıcaklıklara, santimetrekare başına 10 tona kadar doğrudan darbe kuvvetlerine ve kozmik radyasyona uzun süre dayanma kapasitesine sahip olduğundan, en dayanıklı dijital depolama ortamı rekorunu koruması şaşırtıcı değildir.
Günümüzdeki dijital ortamların güvenilirliği konusundaki artan endişeler, bu cihazı elektronik bilginin güvenli bir şekilde arşivlenmesinde başlıca seçeneklerden biri haline getiriyor. Voyager uzay görevinden esinlenerek tasarlanan bu disk, ayrıca nasıl kullanılacağına dair görsel bir anahtar da içermektedir. İçeriğinde, insanları temsil eden çizimler, evrensel hidrojen, oksijen, karbon ve nitrojen elementleri, DNA’nın moleküler yapısı ve sentetik bir insan oluşturmak için gereken diğer bilgiler yer alıyor.
Öte yandan, Kazanski’nin ekibi mevcut teknolojinin, diskin hedeflediği amaca ulaşmaktan çok uzak olduğunun farkında. Ancak, 2010 yılında sentetik bakterilerin oluşturulması gibi sentetik biyolojideki önemli gelişmeler, (bitki ve hayvanların yanı sıra) insanların yapay olarak üretilmesi ihtimalinin gerçek olabileceğini göstermektedir. Kazanski, bir açıklamasında şu ifadeleri kullanıyor: “Başkalarının yaptığı çalışmalardan, basit canlıların genetik materyalinin sentezlenebileceğini ve mevcut bir hücrede kullanılarak, laboratuvar ortamında canlı bir örneğin oluşturulabileceğini biliyoruz. Bu 5B hafıza kristali, diğer araştırmacılar için bilimin gelecekte bu tür çalışmalar yapma imkânı sunduğunda, bitki ve hayvanlar gibi karmaşık canlıların yeniden yaratılabilmesi için ebedi bir genomik bilgi deposu oluşturma potansiyelini barındırıyor.”
Şu an için, insan genomunun kodlandığı bu “5B hafıza kristali”, Avusturya’nın Hallstatt şehrinde bulunan dünyanın en eski tuz madeninde yer alan İnsanlığın Hafızası arşivinde saklanmaktadır. Eğer her şey planlandığı gibi gelişirse, bu değerli bilgi orada ihtiyaç duyulacak zamana kadar kalacak.
