Kensington ve Bayswater, Birleşik Krallık’ın en zengin bölgelerinden biridir. Ama aynı zamanda sosyal açıdan en bölünmüş olanlardan biri.
Seçim bölgesinin güneyinde, dünyanın en zengin caddeleri arasında lüks malikaneler sıralanıyor. Kuzeye doğru yürüdüğünüzde bu lüks evler kalabalık toplu konutlarla karşı karşıya geliyor.
Bu derin toplumsal uçurum sıklıkla jilet kadar ince seçim marjlarına dönüşür. Geçtiğimiz yılki sınır incelemesinin bir parçası olarak Bayswater’ı da içerecek şekilde yeniden çizilen koltuk, Muhafazakarların İşçi Partisi’ni sadece 150 oy farkla geride bıraktığı 2019 genel seçimlerinde ülkedeki en marjinal koltuklar arasındaydı.
Seçim bölgesinin her yerindeki sakinler Euronews’e, seçim bölgesinin her ne olursa olsun, 10 Downing Caddesi’nin anahtarları kimdePerşembe günü yapılan genel seçimlerin ardından, kronik konut sıkıntısı, kamu hizmetlerinin zayıflaması ve çalışan ve orta sınıf insanların genel olarak eskisinden daha kötü durumda olduğu duygusuyla başa çıkmak için daha fazla şey yapmaları gerekiyor.
“Pek çok insan pek çok şeyden mahrum kaldı. 40 yıldır bölgede yaşayan inşaat işçisi Peter Adams, “Sokaklarda hiçbir zaman bu kadar evsiz insan olmadı ve bence kimse buna dikkat etmiyor” dedi.
“Konut için planlama izinlerine ve planlama ile bürokrasiye baktığınızda, bu Londra’yı felce uğratıyor” diye açıkladı ve “gelecek için inşa etmeye çalışmamız gerekiyor.”
Kensington’daki Hyde Park’ın köşesinde yaşayan bir satış elemanı olan Adam Ross da aynı şeyi hissetti: “Daha fazla ev inşa etmemiz gerekiyor. Daha iyi ulaşıma ihtiyacımız var. Gerçekten bir şeyler inşa etmemiz ve ekonomiyi yeniden büyütmemiz gerekiyor.”
İsminin açıklanmasını istemeyen 32 yaşındaki bir mağaza çalışanı, Londra’daki fahiş kira fiyatlarından ve yüksek yaşam maliyetinden dolayı sıkıntı çektiğini söyledi. “Her şey daha pahalı, her şey. Benim için bile, istikrarlı bir maaşla, ay sonu zor,” dedi.
Yaşam maliyeti hala can yakıyor
Kensington, Birleşik Krallık’ın dört ülkesindeki farklı gerçeklikleri temsil etmiyor. Ancak ülkenin her köşesinde, son hükümetlerin şiddetli yaşam maliyeti krizinin etkilerini hafifletmek için yeterince çaba göstermediğine dair genel bir algı var.
İngiltere’de GSYİH, 2023’ün son iki çeyreğinde sırasıyla %0,1 ve %0,3 düştü. Ancak bu durgunluk kısa sürdü ve ekonomi artık toparlanma belirtileri gösteriyor. GSYİH, bu yılın ilk çeyreğinde %0,6 arttı ve enflasyon Mayıs ayında İngiltere Merkez Bankası’nın %2 hedefine geriledi.
Ancak gıda enflasyonunun hâlâ yüksek olması nedeniyle gelirleri aynı kalan birçok kişi hâlâ sıkıntı çekiyor.
Trussell Trust hayır kurumuna göre, Birleşik Krallık’ta son beş yılda gıda bankasını kullanan kişilerin sayısında %94’lük bir artış oldu.
Perşembe günü yapılacak genel seçimde, İşçi Partisi’nin muhalefet sıralarında 14 yıl geçirdikten sonra şaşırtıcı kazanımlar elde etmesi bekleniyor. Peter Adams için bu, çok ihtiyaç duyulan bir değişiklik.
“Değişim konusunda en yetenekli partinin İşçi Partisi olduğunu düşünüyorum. İnsanların ihtiyaçlarını anlıyorlar” dedi. “İnsanların, özellikle de çalışanların ihtiyaçlarını anlamalısınız. Ve bunların anlaşılmadığını, yeterince dinlenmediğini düşünüyorum.”
İşçi Partisi ve lideri Keir Starmer, işçi sınıfı insanları için “zenginlik yaratma” ve işçiler için sıfır saatli sözleşmelerin ve işten çıkarma ve yeniden işe alma uygulamalarının yasaklanmasını ve yüksek yaşam maliyetini hesaba katan bir asgari ücret öngören bir “Yeni Düzen” vaat ediyor.
Parti, Muhafazakar Rishi Sunak’ın başbakan olarak kalması halinde ortalama İngiliz hanesinin bir sonraki görev döneminde 5.883 £ daha kötü durumda olacağını iddia ediyor.
Buna cevaben Sunak, rakibini planların nasıl finanse edileceğini açıklamadan “her şeyi el arabasına atarak” “Jeremy Corbyn tarzı bir manifesto” oluşturmakla suçladı. Starmer yönetiminde vergi artışlarının kaçınılmaz olacağı konusunda defalarca uyardı ve İşçi Partisi’nin “her nesli iflas ettireceğini” söyledi.
Konut konusunda zorlu zorluklar bizi bekliyor
Her iki lider de Birleşik Krallık’ın güvenliği sağlama konusunda karşı karşıya olduğu büyük zorluğun farkındadır. konuta erişim.
Birleşik Krallık, kişi başına düşen konut sayısı bakımından diğer Avrupa ülkelerinin gerisinde kalmaktadır. İngiltere’de, 1000 kişi başına 434’tür, bu da OECD ortalaması olan 487’nin altındadır ve Fransa’da 590 ve İtalya’da 587 ile karşılaştırılabilir.
Sadece İngiltere’de 1,2 milyondan fazla insan sosyal konut için bekleme listelerinde. Bu rakam dört ülkede 1,5 milyona yaklaşıyor.
Muhafazakârlar, yaklaşan görev süresinde 1,6 milyon yeni ev inşa etme sözü verdi. İşçi Partisi, iktidara geldikten sonraki beş yıl içinde, Starmer’ın ‘gri kuşak’ olarak tanımladığı, ihmal edilmiş veya harabeye dönmüş yeşil kuşak arazileri boyunca inşa edilecek 1,5 milyon yeni ev hedefliyor.
İşçi Partisi ayrıca Sunak’ın parti içindeki isyan nedeniyle 2023’te terk ettiği yerel meclisler için zorunlu konut hedeflerinin yeniden yürürlüğe girmesini istiyor.
Konut kalitesi de büyük bir zorluk; hanelerin tahminen %14’ü Yaşanılır Evler Standardını karşılamayan bir evde yaşıyor.
2020 yılında Rochdale’deki evinde yaygın küf nedeniyle oluşan solunum yolu rahatsızlığı nedeniyle iki yaşındaki Awaab Ishak’ın trajik ölümü, ülke genelindeki konut alanlarının düşük kalitesinin ciddi etkilerini gözler önüne serdi.
