Nesin Vakfı’nın “kurucu annesi” olarak bilinen, usta yazar Aziz Nesin’in eski eşi Meral Çelen, bu sabah hayatını kaybetti. 1973 yılında Çelen’in önerisiyle kurulan ve ihtiyaç sahibi çocuklara eğitim ve yaşam olanağı sunan Nesin Vakfı, onun özverili emekleri sayesinde köklü ve saygın bir kurum haline geldi. Aynı zamanda ünlü gazeteci Ahmet Nesin’in annesi olan Çelen, edebi kariyerinin yanı sıra şair, çevirmen ve Türk edebiyatı dünyasında önemli bir figür olarak tanınıyordu.
Ahmet Nesin, vefat haberini şu sözlerle duyurdu: “Annem Meral Çelen’i bu sabah 09.35’te kaybettik. Ali Nesin bana haber verdiğinde ve ben bunu şimdi yazarken bile Fransa’da hâlâ 09.35 olmadı, yani annemin ölmesine daha var. Bu günde bile yaşam mizahını yaptı bana.”
Meral Çelen, ardında derin bir miras ve hatıralar bırakarak edebiyat ve kültür dünyasına veda etti. Ahmet Nesin’in tweetine buradan ulaşabilirsiniz.
MERAL ÇELEN KİMDİR?
Diyarbakır’da dünyaya gelen Meral Çelen, ilkokul eğitimini Adana’daki İsmet Paşa İlkokulu’nda tamamladı. Kastamonu Kız Ortaokulu’nu bitirdikten sonra, çalışma zorunluluğu nedeniyle eğitimine ara vermek zorunda kaldı. Daha sonra Çorum Lisesi’nden mezun olarak, İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Felsefe Bölümü’nü kazandı. Üniversite sonrasında ise Varlık, Karikatür gibi dergilerde ve Düşün Yayınevi’nde çalışarak edebi kariyerine adım attı.
1955 yılında Aziz Nesin ile evlenen Çelen, uzun bir süre bu evlilikte kaldı, ancak 1968 yılında boşandı. Evli kaldığı dönemde edebi çalışmalarını sürdüren Meral Çelen, sonrasında Balıkesir Ören’de yaşamaya başladı.
İlk şiirini 16 yaşında yayımlamasına rağmen, zamanla şiir yazmaktan vazgeçerek öykü denemelerine yöneldi. 1959 yılından itibaren Varlık ve Türk Dili dergilerinde öyküleriyle tanınmaya başladı. Varlık dergisindeki ilk öyküsü, 15 Şubat 1959’da “Tek veya Çift” adıyla yayımlandı; Türk Dili dergisindeki ilk öyküsü ise Kasım 1959’da “Bir Günbay Vardı” başlığıyla okurlarla buluştu. Bu dergilerde çeviri ve röportajlarıyla da yer aldı.
Kadın sorunlarına odaklandığı ilk ve tek öykü kitabı olan Güllü Güzel’i 1961 yılında yayımladı. Meral Çelen, bu kitaba adını veren “Güllü Güzel” öyküsünün yazılış sürecini anılarında şu şekilde ifade ediyor:
“Bir süre sonra ilk ve son öykü kitabım olan Güllü Güzel yayınlanmıştı. Güllü Güzel, kocasını öldürdüğü için Eminönü Meydanı’nda asılan ve benim ipin ucunda sallanırken gördüğüm, her gece rüyalarıma giren Sivaslı Durdu Sarıkaya’nın öyküsüydü.”
